Przepis art. 891 § 1 k.c. stanowi, że darczyńca obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, jeżeli szkoda została wyrządzona umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. Pomimo, że umowa darowizny ma charakter nieodpłatny, a 
zamiarem darczyńcy jest przysporzenie korzyści tylko obdarowanemu, ponosi on odpowiedzialność za szkodę, która jest wyrządzona niewykonaniem lub nienależytym wykonaniem umowy. Sama wiara w uczciwość obdarowanego i jego poczucie honoru są przesłankami niewystarczającymi dla polskiego ustawodawcy, dlatego w sytuacji niewykonania lub nienależytego wykonania umowy wprowadził stosowne rozwiązanie. Ze względu na wskazany wyżej charakter umowy darowizny, odchodzi się od generalnych zasad odpowiedzialności z art. 471 k.c. i zapewnia się słabszą ochronę osobie, która uzyskuje prawo do świadczenia z darmego tytułu. Odpowiedzialność darczyńcy w tej sytuacji jest mniej surowa niż na podstawie zasad ogólnych.
Zatem odpowiedzialność darczyńcy uzasadniona jest wtedy, gdy zostały spełnione dwie przesłanki:
- szkoda została wyrządzona umyślnie, lub
- na skutek rażącego niedbalstwa
Co ważne, darczyńca nie odpowiada za szkody, które są wyrządzone niezachowaniem należytej staranności, która jest wymagana w takich okolicznościach. Istnieje możliwość rozciągnięcia rozmiaru odpowiedzialności darczyńcy z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy na inne przypadki wyrządzenia szkody, poprzez porozumienie stron. Dopuszczalne jest wyłączenie odpowiedzialności darczyńcy za szkody wyrządzone przez rażące niedbalstwo. Tego typu modyfikacje napotykają jednak na swojej drodze granicę, którą jest umyślne wyrządzenie szkody opierające się na zasadzie bezwzględnej odpowiedzialności za szkody wyrządzone z umyślnej winy, o której mowa w art. 473 § 2 k.c.
Warto wspomnieć, że konstrukcja odpowiedzialności z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy jest zbliżona do konstrukcji, które są podstawą odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest to, że obdarowany, który jest poszkodowany, musi wykazać przesłanki, od których jest uzależniona odpowiedzialność darczyńcy wraz ze stopniem jego przewinienia przy umowie. Niewykonaniem umowy, które uzasadnia odpowiedzialność jest sytuacja, w której darczyńca darowaną rzecz przed jej wydaniem zniszczył rozmyślnie lub w wykonaniu rażącego niedbalstwa lub też uszkodził.
W przypadku umowy darowizny ogólne reguły dotyczące opóźnienia dłużnika w wykonaniu świadczenia ulegają modyfikacji. Jeśli dojdzie do opóźnienia w zapłacie umówionej sumy pieniężnej, odsetki za opóźnienie należą się dopiero od dnia, w którym wytoczono powództwo, a nie od dnia wymagalności. Takie uregulowanie jest przejawem złagodzenia skutków opóźnienia z zapłatą w porównaniu z opóźnieniem jakie zazwyczaj wywołuje.