Art. 892 k.c stanowi, że jeżeli rzecz darowana ma wady, darczyńca obowiązany jest do naprawienia szkody, którą wyrządził obdarowanemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich w czasie właściwym. Przepisu tego nie stosuje się, gdy obdarowany mógł z łatwością wadę zauważyć.

Darczyńca musi wykazywać się troską o jakość przedmiotu umowy darowizny. W związku z charakterem tej umowy odpowiedzialność za wady przedmiotu darowizny ponosi się z tytułu wadliwości świadczenia, a nie z tytułu rękojmi. Elementem różnicującym odpowiedzialność darczyńcy od odpowiedzialności z tytułu rękojmi jest szkoda, jaką poniósł obdarowany z tytułu wadliwości. Oprócz tego wymagane jest spełnienie dalszych przesłanek. Warto zauważyć, że uzasadnieniem odpowiedzialności darczyńcy jest świadomość tego, że przedmiot umowy darowizny był wadliwy oraz fakt, iż nie poinformował o tym obdarowanego we właściwym czasie. Obdarowany jest zobowiązany do wykazania faktu, iż darczyńca wiedział o wadliwości przedmiotu umowy darowizny. Moment uzyskania wiedzy przez darczyńcę na temat wadliwości darowanej rzeczy, jest bez znaczenia dla powstania odpowiedzialności za wady przedmiotu darowizny. Nie ważne, czy był to moment przed zawarciem umowy, przed wydaniem przedmiotu umowy lub też inny, który wyprzedzał powstanie szkody wyrządzonej przez darowaną rzecz. Bez znaczenia jest też przedmiot omawianej darowizny, a więc fakt, czy jest to rzecz oznaczona tylko co do gatunku, czy też oznaczona co do tożsamości. Nieistotny z punktu widzenia odpowiedzialności darczyńcy za wadliwość przedmiotu darowizny jest rodzaj wadliwości przedmiotu darowizny (czy jest to wada fizyczna, czy prawna). Odpowiedzialność darczyńcy z art. 892 k.c. jest niezależna od jego zawinienia w powstaniu wadliwości rzeczy.

W przypadku podarowania wadliwej rzeczy darczyńca może ponosić odpowiedzialność.Zawiadomienie obdarowanego przez darczyńcę o wadliwości przedmiotu darowizny ma ten skutek, że zwalnia darczyńcę z odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez przedmiot darowizny. Powstaje pytanie czy owe zawiadomienie ma miejsce tylko wtedy, gdy dokonuje go sam darczyńca, czy też rodzi skutki, gdy dokonuje go inna osoba. Przyjmuje się raczej, że nie ma znaczenia kto zawiadomi obdarowanego o wadliwości przedmiotu darowizny. Ważne jest aby osoba dokonująca zawiadomienia posiadała wiedzę w tym zakresie. Forma zawiadomienia jest bez znaczenia. Niezmiernie ważne jest jednak przedstawienie przez darczyńcę odpowiednich dowodów na tę okoliczność.

Oprócz zawiadomienia, istotnym elementem odpowiedzialności darczyńcy z wady przedmiotu jest termin „w czasie właściwym”. Jest to taki okres, w którym przedmiot (nawet ten dotknięty wadą) nie wyrządził szkody, stworzył możliwość jej uniknięcia lub zapobieżenia szkodzie. Taki termin musi być ustalany odrębnie za każdym razem, w odniesieniu do każdej umowy i do każdego przedmiotu dotkniętego wadą.

Zwolnienie darczyńcy od odpowiedzialności następuje, gdy obdarowany mógł z łatwością zauważyć wadę. To na ile dana wada była łatwo zauważalna zależy od obiektywnej oceny. Przeciętny człowiek powinien łatwo dostrzec wadę przedmiotu, bez przeprowadzania szczegółowych badań lub oględzin.

Jeśli wystąpią okoliczności, które uzasadniają odpowiedzialność darczyńcy z tytułu wad rzeczy, obdarowany ma do dyspozycji uprawnienie polegające na wystąpieniu z roszczeniem o naprawienie szkody wyrządzonej przez ową wadliwość. Na rozmiar odszkodowania składa się nie tylko uszczerbek wywołany wadą przedmiotu darowizny, ale również uszczerbki wywołane w innych rzeczach, które przynależą do majątku obdarowanego przez jego wadliwość. Należne odszkodowanie nie dotyczy jednak korzyści, jakie osiągnąć mógłby obdarowany, gdyby przedmiot umowy darowizny nie był obarczony wadą. Co ważne, obdarowany nie może żądać naprawy rzeczy bądź jej wymiany na rzecz bez wad.